دستآوردهای جشنواره خورشید چه بود؟ / معرفی واقعیت زن ایرانی
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۰۶۳۷۴
جشنواره خورشید با شعار «زنان روشنگری میکنند» به یاد شیرین ابوعاقله، خبرنگاری که مورد هدف صهیونیستها قرار گرفت و شهید شد، در مشهد برگزار شد. این جشنواره بیش از ۲۰۰ مهمان زن خارجی و داخلی از رسانههای مختلف داشت و یکی از اهداف برگزاری آن به گفته وزیر ارشاد، ایجاد اتحاد میان زنان در سرتاسر دنیا بود.
گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو- فاطمه امی؛ معمولا برای اغلب مشکلات و مسائل کشور راهحل «فرهنگسازی» هم در کنار موارد دیگر گفته میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در همه دنیا با اهداف فرهنگی و ایجاد روابط بینالمللی بین کشورها، رویدادهای اینچنینی برگزار میشود و مهمانان با هزینه و دعوت میزبان، عامل رساندن حرفها و فرهنگ کشوری به کشور دیگر میشوند؛ بنابراین اصل موضوع که برگزاری چنین فعالیتهای فرهنگی میتواند شروع مسیری برای معرفی صحیح ایران به جهان باشد و ذاتا امر مثبتی است، حرفی نیست؛ اما چند نکته مهم وجود دارد که اگر رعایت نشود، نه تنها تمام هزینهها و تلاشهای برگزارکنندگان را بیاثر میکند بلکه میتواند در داخل و خارج بازتاب و اثر عکس خود داشته باشد.
اگر حاشیهها بگذارند
یکی از این نکات نحوه و روش برگزاری جشنوارههایی مانند جشنواره خورشید است. ما پارسال نیز شاهد برگزاری رویداد زنان تاثیرگذار بودیم و مشخص است که در کشور ما همین که رویدادی به نام زنان برگزار میشود، همه چیز زیر ذرهبین جامعه و رسانههای خارجی میرود و باب حاشیهسازی با هر بهانه کوچک باز میشود. از حجاب مهمانان خارجی گرفته تا مسئولانی که دعوت میشوند و حرفهایی که رد و بدل میشود. همین موضوع باعث شده صحبت از مسائل زنان و ایجاد بستر گفتگو برای چنین مسائلی همیشه با حاشیه همراه باشد. سطحی و بیاثر شدن حرفها و مسائل مهم هم میراث حاشیهسازیهای متعدد است. درواقع به نظر میرسد هیچ راهی و روشی نمیتواند مورد تایید تمام مردم و رسانهها قرار بگیرد. مثلا فرض کنید در این همایش فقط رسانههای خارجی حضور داشتند یا بلعکس فقط دورهمیای برای رسانههای ایرانی میبود، در هر دو صورت داد و قال بعضیها بلند میشد که بریز و بپاشها را برای خارجیها میکنید یا میگفتند که از جیب ملت برای خودشان خرج میکنند. به هرحال کار برخی ضریب دادن به حاشیههای بیاهمیت و دور شدن از اصل و راهانداختن پروپاگاندا علیه جمهوری اسلامی ایران است و از این طریق نان میخورند؛ فارغ از اینکه چه اتفاقی در واقعیت درحال رخ دادن است.
در جشنواره خورشید چه گذشت؟
جشنواره خورشید علاوه بر مهمانان داخلی از رسانههای مختلف فارسیزبان، میزبان ۱۰۰ زن از ۴۰ کشور دنیا بود. ۴۰ کشور با زبان، دین، مذهب و فرهنگ متفاوت که مسئولان این همایش توانسته بودند بدون دردسر آنها را به ایران بیاورند. آن هم در شرایطی که رسانههای خارجی تصویر سیاه و خطرناکی از ایران نشان میدهند و در ردهبندیهای جهانی میزان فعالیت و آزادی زنان ایرانی را پایینتر از عربستان و افغانستان قرار میدهند، همانطور که در گزارش بانک جهانی در اسفند سال گذشته شاهد آن بودیم.
با وجود همه اینها شاهد حضور مهمانان و زنانی بودیم که به گفته خودشان پذیرفته بودند که حجاب، قانون و بخشی از فرهنگ کشور ماست و باید آن را رعایت کنند.
به نظر میرسد هدف جشنواره خورشید معرفی زنان ایرانی و ایجاد تعامل با زنان در دنیا بود. در یک نگاه سرانگشتی و در یک قاب کلی، برخی از خبرنگاران و فعالان رسانهای زن در ایران در برابر زنان رسانهای در خارج از ایران قرار گرفتند که البته هر دو طرف گزینشی و با طیف فکری نزدیک به هم بودند. در بین حرفها و سوالاتی که در پنلهای این نشست از آغاز تا انتها رد و بدل شد، یک حرف بارها تکرار شد: کشورهای غربی با اهداف امپریالیستی خود میخواهند تصویری غلط از برخی کشورها مانند ایران نشان دهند. در راستای این اهداف غربیها، زنان و هرچه راجعبه زنان است، تبدیل به دستآویز و ابزار شده است.
حالا با این گزارههای صحیح، معرفی زن ایرانی و الگوی درست از زن مسلمان برای یادآوری ارزشهای ایرانی ـ اسلامی برای مقابله در برابر هجمههای غربیها، خصوصا در سالهای اخیر ضروری بود. رسانهها دریچه نشان دادن، بازگو کردن و مهم جلوه دادن مسائل در سطح جامعه و دنیا هستند. پس توجیه این افراد که بازنمایی و الگوسازی درست چقدر میتواند به مسائل زنان عمق ببخشد مهم است. گرچه قبل از این حرفها باید ارتباط مراکز اندیشهسازی و تولید علم مانند دانشگاهها و پژوهشگاهها با رسانهها نزدیک و حسنه شود تا حرف درست و عمیق زده شود. اما با تمام این تفاسیر، آیا واقعیت ایران و زنان ایرانی در این جشنواره به دنیا نشان داده شد؟ تقریبا اکثر مهمانان خارجی از قبل با ایران و فرهنگ ایران آشنا بودند، از طریق پژوهشهایی که در این زمینه داشتند یا قبلا به ایران سفر داشتند و با زمینههای فکری حکومت ایران آشنایی داشتند. مثلا مایا صباغ، حقوقدادن و فعال رسانهای لبنانی که سال گذشته هم او را در جشنواره زنان تاثیر گذار دیدیم که بیحجابی او حاشیهساز شد و همچنین درجریان اغتشاشات از زنان ایرانی حمایت کرد و مواردی از این قبیل.
آیا این جشنواره به غایت خود رسید؟
تنها چیزی که میتواند جامعه را قانع کند تا این نوع جشنوارهها که با نام و برای زنان برگزار میشود، ساختگی و تشریفاتی نیست، دستاوردهای آن است. اساسا اگر ثمرات این رویدادها روشن نشود، مردم و حتی مسئولان با توسل به حاشیههای ایجاد شده، فعالیت درحوزه زنان را بیاثر و بدون نتیجه میبینند و دیگر فعالیت در این حوزه جدی گرفته نمیشود. هنوز کسی از اهداف عینی که جشنواره خورشید به آن دست یافته برای ما نگفته است. خصوصا الان که فعالان رسانهای ایرانی از نزدیک جشنواره را دیدهاند و باید پاسخ قانعکنندهای به آنها راجعبه بریز و بپاشها و خرجهای بیمورد داده شود. در غیر اینصورت تنها چیزی که در ذهن همه از جشنواره خورشید نقش میبندد، تیتر یک شدن لفظ «بانوی اول» و صحه گذاشتن بر تشریفاتی و نمایشی بودن مسائل زنان و مسئولان زن خواهد بود.
اینکه بگوییم زنان از کشورهای مختلف دور هم جمع شدند تا با واقعیت ایران آشنا شوند، نتیجه بدیهی برگزاری چنین نشستهایی است و نمیتواند توجیه مناسبی برای هزینههای چنین جشنوارههایی باشد. اگر در نتیجه دعوت این افراد، شاهد پروژههای پژوهشی و رسانهای یا تفاهمنامههای همکاری با خبرگزاریهای مختلف باشیم، میتوان گفت درحال حرکت به سمت ایجاد اثر هستیم، اما صرف دورهمی و بیان کلیاتی که در همان دقایق اولیه افتتاحیه موجبات تمسخر مردم و بازیهای رسانهای را فراهم کرد، اثری خلاف خود و علیه زنان خواهد داشت.
بنابراین؛ جشنواره خورشید که متولیان آن وزارت ارشاد، معاونت زنان ریاست جمهوری و شهرداری مشهد بود، باید روشن به این سوال اهالی رسانه پاسخ دهند که «دستاورد این جشنواره چه بود؟» اگر انتظار دارید که رسانه وسیله بازنمایی واقعیتها باشد، پس تا رفع ابهام از دستآوردهای عینی و نه آرمانگرایانه، جشنواره خورشید را دورهمیای پرهزینه مینامیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: جشنواره خورشید زن ایرانی زن مسلمان الگوی سوم زن جشنواره خورشید زنان ایرانی رسانه ها رسانه ای حرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۰۶۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳ جایزه و یک تقدیر از سینمای ایران در جشنواره مسکو
چهل و ششمین جشنواره بینالملی فیلم مسکو به کار خود پایان داد و فیلم «آه سرد» موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی شد و جایزه بهترین مستند هم به «رُخ» رسید.
به گزارش ایسنا، چهل و ششمین جشنواره فیلم مسکو از ۱۹ تا ۲۶ آوریل (۳۱ فروردین تا ۷ اردیبهشت) در روسیه برگزار شد و در شب اختتامیه فیلم «آه سرد» به کارگردانی ناهید عزیزی صدیق جایزه سنت جورج نقرهای بهترین کارگردانی بخش مسابقه اصلی، جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و تقدیرنامه نتپک (شبکه ارتقای سینمای آسیا و اقیانوسیه) شد و همچنین جایزه بهترین مستند این رویداد سینمایی هم به «رُخ» ساخته سام کلانتری رسید.
در جشنواره مسکو امسال هم جایزه سنت جورج طلایی بهترین فیلم این رویداد سینمایی نیز به فیلم مکزیکی «شرم» ساخته «میوئل سالگادو» رسید.
«آهو» ساخته هوشنگ گلمکانی، «رُخ» ساخته سام کلانتری در بخش مسابقه آثار مستند، «سرد روشن» ساخته علی دارایی و «تاکسیدرمیست» ساخته سوسن سلامت و بهزاد علوی در بخش مسابفه فیلم های کوتاه و انیمیشن کوتاه «پیچ تاریخی» به کارگردانی میلاد محمدی و سریال «پوست شیر» برادران محمودی دیگر آثار ایرانی جشنواره مسکو امسال بودند.
چهل و ششمین جشنواره بینالمللی فیلم مسکو در بخش ویژهای نیز به مرور آثار داریوش مهرجویی کارگردان فقید ایرانی پرداخت و فیلمهای «هامون»، «گاو»، «درخت گلابی»، «لیلا»، «پری» و «اشباح» از جمله آثار این کارگردان فقید ایرانی به نمایش گذاشته شد.
جشنواره مسکو امسال طی هشت روز برگزاری میزبان نمایش ۲۴۰ فیلم از ۵۶ کشور بود. این جشنواره در سال ۱۹۳۵ تأسیس شد که آن را به دومین جشنواره قدیمی فیلم جهان پس از ونیز تبدیل میکند. جشنواره مسکو در ابتدا به صورت دوسالانه برگزار میشد اما از سال ۱۹۹۵ رویدادی سالانه شد، اگرچه در سال های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ برگزار نشد.
انتهای پیام